Sjoemelsoftware: mens tegen computer

Home / Blog / Softwareontwikkeling / Sjoemelsoftware: mens tegen computer

De sjoemelsoftware die het afgelopen jaar zo de aandacht kreeg en zelfs woord van het jaar werd bij Genootschap Onze Taal, behoort niet alleen Volkswagen toe. Ook op advertentiegebied hebben veel uiteenlopende organisaties één en dezelfde last: view- en klikfraude door bots.

Online adverteren is onder vuur komen te liggen door de sjoemelsoftware van bots. En dat komt bedrijven duur te staan: naar schatting is tussen de 36 en 50% van al het webverkeer niet menselijk. Dat wordt echter wel (deels) gerekend aan de klant. Uit recent onderzoek door vier Europese instituten (Imdea, Politio, UC3M en NEC Labs Europe) is gebleken dat Google adverteerders laat betalen voor Youtube views van reclame die niet door mensenogen gezien is maar door een computerrobot. In het experiment werden verschillende video’s op Youtube gepost en vervolgens advertenties gekocht, gericht op de filmpjes. De onderzoekers zorgden daarna voor een aantal bots om de desbetreffende video’s te bekijken. En niet slechts een paar keer, maar 150 keer. Youtube herkende de views als vals en rekende slechts 25 kijkersviews, het werkelijke aantal. Maar het Google Adwords platform rekende de adverteerders kosten voor 91 views. De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat Youtube het mechanisme wel gebruikt om de neppe views van hun kijkcijfers af te poetsen, maar ze wel optelt voor positieve financiële cijfers.

Captcha

In de softwaresector wordt nu hard gezocht naar effectieve manieren om mens en bot uit elkaar te houden. De ‘completely automatic public turing test to tell computers and humans apart’, ook wel bekend als Captcha, is daar een bekend voorbeeld van, vernoemd naar de bedenker van de Turing Test, Alan Turing. Hij was onderzoeker en wilde weten of machines menselijke intelligentie kunnen vertonen. De Captcha trekt de lijn voor wie bijvoorbeeld verder mag op een website of zich kan aanmelden voor een nieuwsbrief. Voor de Captcha techniek moet je in een veldje een tekst overtypen of een simpel rekensommetje oplossen en het antwoord intypen. Het typen is hierbij essentieel; een bot kan alleen klikken en kijken, niet typen. De Captcha techniek heeft ondertussen al een hele industrie achter zicht gekregen: het is big business. Google heeft ook een eigen variant: de reCaptcha.

Waterdicht?

Consumenten vinden de Captcha teksten vaak echter irritant, zeker bij slecht leesbare varianten waardoor men foutmeldingen krijgt en opnieuw moet beginnen. Daarnaast is de techniek ook niet waterdicht. De Captcha’s kunnen weer worden omzeild met behulp van Optical Character Recognition (OCR). Dat is een techniek die de tekst uit een afbeelding omzet in een te bewerken tekst. De reCaptcha’s van Google werkt met een algoritme gebaseerd op de browsercookies. Je hoeft dan dus maar één keer de Captcha over te typen en daarna onthoudt je browser de gegevens. Dat lijkt wellicht slim en handig voor consumenten die het irritant vinden om steeds weer Captcha’s over te moeten typen, maar dat is het niet. Mensen met kwaad in de zin kunnen de eerste keer de Captcha met de hand invoeren en vervolgens onthoudt de browser dat en kan de bot weer oneindig zijn gang gaan. Dat éénmalig invoeren van Captcha’s kent ook weer in industrie: in lagelonenlanden zoals India, bestaan typfabrieken waar mensen voor amper 2 euro duizenden Captcha’s handmatig invullen. Tegen die industrie valt momenteel helaas nog niets te doen.

Alternatieven voor Captcha

Ondertussen zijn er, zij het op kleine schaal, al wel alternatieven voor Captcha actief. Bijvoorbeeld een voor bots onzichtbare checkbox waar je aangeeft geen bot te zijn. Voor die techniek moet je echter wel Javascript aan hebben staan, iets dat niet iedereen heeft. Ook is er een zogenaamde ‘honingpot Captcha’, een checkbox juist speciaal zichtbaar voor bots en niet voor mensen. De bot wordt verleid het aan te vinken en verraadt zo zijn identiteit. De alternatieven zijn helaas, net als Captcha, (nog) niet waterdicht.

Ontwikkelingen sjoemelsoftware

Dit is slechts het topje van de ijsberg. Jammer genoeg wordt software ook regelmatig voor minder fraaie doeleinden gebruikt terwijl de positieve mogelijkheden eindeloos zijn. Voorbeelden van andere sjoemelsoftware zijn onder andere Ad stacking (het op elkaar stapelen van meerdere advertenties, alleen de bovenste is zichtbaar maar wanneer iemand daar op klikt worden ook alle onderliggende advertenties als ‘gezien’ aangemerkt) en IFrame stuffing (het comprimeren van een advertentie tot een minuscule pixel, die vervolgens op een site wordt geplaatst als zijnde ‘echte advertentie, terwijl ie voor een bezoeker veel te klein is om zichtbaar te zijn). De vraag voor het onderwerp van oneerlijke afrekenmethoden bij online adverteren moet in de toekomst misschien meer draaien om de vraag of het afrekenen van views nog wel van deze tijd is. Wellicht moeten we gaan afrekenen op conversie in plaats van views. Iets dat bots nog niet kunnen en ook relevanter voor de markt waarin bureaus media en techbedrijven convergeren. Wij blijven de ontwikkelingen hierin zeker volgen.